Ang Talambuhay ni Ma. Maurene Bañagale Bagayawa

Noong ako ay dalawang taong gulang.

 Ako si Ma. Maurene Bañagale Bagayawa. Tubong Laguna sa lungsod ng San Pablo. Ipinanganak ako noong ika-walo ng setyembre taong isang libo’t siyam na raan siyam na pu’t lima sa Mahabang Parang, Barangay San Francisco, San Pablo City, Laguna. Ang aking ina ay si Marilou Bañagale Bagayawa na siya na ngayong saleslady sa Jojo and Myra’s Metal Craft. Ang aking ama naman ay si Ramon Ibarrientos Bagayawa na isang tricycle driver o kaya kung minsan ay isang karpintero. Dalawa lamang kaming magkapatid at may isa kaming kapatid na namatay noong naagasan si inay.

  Bininyagan ako nong ika-apat ng oktubre taong isang libo’t siyam na raan siyam na pu’t lima. Ako ay isang katoliko. Ang aking mga ninong ay sina Ninong Butch at Ninong Ramil Bagayawa. Samantala, ang aking dalawang ninang ay sina Ninang Grace Villanueva at Ninang Elenita Bañagale Cestona. Ang aking Ninang Elenita ang tumayong ikalawa kong ina sapagkat dati ay madalas niya akong isama kung saan-saan.

Ang aking mga kaibigan; Lyzel Atienza (kaliwa sa taas),
 Mel Joy Esporlas (kanan sa taas),  ako (kaliwa sa baba)
at si Camilli Villaflores (kanan sa baba).

  Nagtapos ako ng kinder sa San Francisco Day Care Center. Nag-aral naman ako ng grade I hanggang grade III sa San Pablo Central School.Bago naman matapos ang pag-aaral ko ng grade III ay napalayas kami ng lolo ko na siyang may ari ng lupang kinatitirikan n gaming bahay iyon ay sa kadahilanang nag-kaaway ang aking ina at ang aking lolo. Saglit kaming nanirahan sa Barangay San Gregorio. Doon ko nakilala ang aking first crush na si Jason subalit hanggang doon lamang iyon dahil may pangarap pa ako sa aking buhay. Hindi naglaon ay pinabalik na kami ng aking lolo. Ipinagpatuloy ko ang aking pag-aaral ng grade IV hanggang grade VI sa Pampublikong Paaralan ng Ambray. Doon ko nakilala ang aking mga tunay na kaibigan na sina Camille Villaflores, Mel joy Esperlas, at Lyzel Atienza.

Si Jonas Hila. Ang first dance ko
noong Grade VI.

  At nakilala ko din doon si Jonas Hila. Madalas nila akong asarin sa kanya subalit tanging hinahangaan ko lang siya sa pagiging magaling niya sa larangan ng sayaw. Siya din ang dahilan kung bakit umiyak ang aking kaibigan na si Mel Joy noong Valentine’s Day noong Grade VI kami.

  Noong nasa ikalimang baitang ako ay ginawaran ako bilang isang model pupil.Doon ko din sinimulan ang pagkahilig ko sa matematika. Pagdako ko naman sa ika-anim na baitang , masaya, puno ng kaba, at pananabik; masaya sa kadahilanang kahit puro aral ay puno naman ng kalokohan at gimikan; kaba dahil sa dami ng sauluhin at hindi ko din maikakaila na medyo may katarayan ang din aming adviser. Subalit sa sa lahat ng ito ay puno ng pananabik, pananabik sa bawat masasayang kaganapan tulad ng Christmas Party, Valentine’s day/par y na nagkaroon ng sabihan ng “I love you and happy valentine’s day” na siyang pinagmulan ng mga selosan subalit lahat ng iyon ay napawi ng saya dahil sa mga kantahan, sayawan at asaran noong kinahapunan , at  Kids Prom. Siyempre hinding-hindi namin makakalimutan noong kami ay nagalitan dahil sa hindi naming natapos ang talaarawan namin.     Sa araw ng aming pagtatapos ay nagalak ang bawat isa nang tawagin na ang kanya-kanyang pangalan subalit sa mga oras na iyon ay nag-iyakan na ang halos lahat. Talagang hinding-hindi naming malilimutan ang isa’t-isa.

Si Paolo Marquices.

  Pagdating naman ng summer ay nakilala ko si Paolo Marquices. Madalas ko siyang asarin noon na bakla kasi mukha talaga siyang babae tapos ay ang puti pa niya. Oo, naging crush ko siya kasi para sa akin iba siya at aaminin ko din na mabait siya.

  Ngayon naman ay tatahakin na namin ang panibagong kabanata ng aming buhay. Ang High School.Ipinagpatuloy ko ang aking pag-aaral sa Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School.Noong una ay kinakabahan pa ako sapagkat parang wala naman akong kakilala doon subalit laking pasasalamat ko at mabilis kong nakagaanan ng loob ang aking katabi na si Dianne Irish Ardinel. Unti-unti ay na ng aming pangkat ang isa’t isa. Bahay at paaralan lang ako noon hanggang sa makilala ko sina Jaslean Anne Escala at Shylla P. Cochesa na silang mahilig magcomputer noon. Nahirang din ako sa aming klase sa “Etika-Huwarang Mag-aaral 2009” subalit hindi ako nanalo.  

Class picture namin noong
3rd year high school.

Nabigla na lang ako nang mapataas ang aking section sa pagdako ko ng 2^nd year high school. Naging section B na ako. Tulad ng dati ay sa bahay at paaralan lang ako.

Mga pocketbooks na aking nabasa.

  Pagdating ko naman ng 3^rd year high school ay napasama ako sa aking mga kaibigan na magvolunteer sa Citizenship Advancement Training (C.A.T). Noong una ay wala talaga akong balak na mag-C.A.T. hanggang nang lumaon ay nasiyahan na ako sa mga aktibidad na aming mga ginagawa. At dito na rin nagsimula ang lahat. Dito nagsimula ang pagkahilig kong magbasa ng pocketbooks.                    

Noong j-s prom namin (2010-2011).  Ako (kaliwa), Shylla 
Cochesa (katabi ko), Angelu Jane Aquino (katabi ni Shylla)
at si Hannah Carmela Nuevo (nasa kanan).

  Pagdating naman ng buwan ng pebrero ay nagkaroon kami ng Junior-Senior Prom. Masaya at talaga namang kakaiba ang Prom na ito sapagkat ito ay Hawain Style.

  Maraming hirap at pasakit sa organisasyong ito subalit sa huli laging disiplina at saya pa rin ang mananaig. Marami ding lihim sa likod ng organisasyong ito. Nahirang din ako bilang isa sa mga colours.

Graduation ng batch 2010-2011 colours .

  

Noong nagka-activity kami sa C.A.T.

Graduation namin sa C.A.T. noong summer.

  Pagdako ko naman ng buwan ng abril at mayo, buwan ng aming pagsasanay sa nabanggit na organisasyon, ay talaga namang puno ng hirap; konting likot o galaw lang sa form ay mapaparusahan na, at umagang-amaga pa lang ay pawisan kana sa bawat ehersisyo subalit lahat ng iyon ay napawi ng saya noong nakapagtapos na kami bilang volunteer at nabigyan na kami ng posisyon.

Activity sa Red Cross.

  Sumali din ako noong summer sa Red Cross Youth. Sobrang saya noon. Lalong-lalo na noong huling araw na namin at nagkaroon kami ng aktibidad sa aming paaralan. Maraming nagsiluhaan sa nasabing aktibidad at isa na ako roon.

Si Jude Angelo Bayud Briñas (ang aking
boyfriend).

  Pagdating din ng summer training ay doon ko nakilala ang lalaking nagpatibok ng aking puso. Si Jude Angelo Bayud Briñas.

Maraming pagsubok bago maging kami. Sa katunayan ay hindi talaga pwedeng maging kami sapagkat pareho kaming officer sa C.A.T. Subalit lahat ng iyon ay aming kinaya. Pasalamat na lamang ako at pinayagan kami sa aming relasyon ng aming facilitator na si Mr. William E. Marfori. Sa totoo lang ay madalas kaming mag-away subalit lahat ng iyon ay hindi natapos ang aming relasyon.

Si Ma'am Cristeta Uy (ang aming punong-guro)

  Nagpatuloy ang aming relasyon sa pagiging isang 4^th year student. Naging kami noong ika-anim ng hulyo dalawang libo’t labing isa. Di naglaon ay naging legal na kami sa aming mga magulang. Malaki din ang ipinagbago ng aming paaralan dahil sa aming bagong punong-guro na si Gng. Cristeta S. Uy.

  Sa kasamaang palad naman ay nasuspended naman kaming dalawa sa pagiging officer sa kadahilanang madalas daw kasi kaming makita ng ibang mga guro na sobra daw sa kasweetan sa isa’t-isa.

  Subalit sa pagdako ng buwan ng disyembre ay isang karumaldumal na balita ang tumambad sa amin. Ang isa naming kamag-aral na si Mickee. Nagkaroon ng misa para gumaling na siya subalit makalipas ang ilang araw ay binawian na siya ng buhay. Maraming nalungkot at naluha sa araw ng kanyang libing.

  Di naman naglaon ay muli kaming napabalik sa aming posisyon sa C.A.T.

J-S Prom namin noong Feb. 14,2012.

  Pagdating naman ng buwan ng pebrero, sa ikalawang pagkakataon ay nagkaroon uli kami ng Junior-Senior Prom. Iba na ang tema ngayon sapagkat ito na ngayon ay Victorian Style. Ito ay ginanap sa mismong araw ng mga puso. Ako naman ay nahiya at lubha na ring nalugod sa aking boyfriend sapagkat talagang kinaon pa niya ako sa bahay at may dala pang chocolate at red rose. Talaga namang napakasaya ko nang araw na iyon. Masasabi kong mas masaya ngayon kesa dati. Mas maraming nag-enjoy ngayon. Maging ang aming punong-guro ay nakisaya din sa amin. Masasabi ko ring mas magara ngayon sapagkat catering ang pagkain namin.

Si Sr. Romel Bituin.

  Nakilala ko rin ang observer ni Sr. Elmer Caimo Escala na si Sr. Romel Bituin na talaga namang nagpaiyak sa amin noong ipinapanood niya sa amin ang kanyang ginawang video ng IV-Blake.

Sa HRM room sa S.T.I.

  Noon namang nakaraang biyernes, ika-dalawa ng buwan ng marso dalawang libo’t labing dalawa, ay nagtungo sa aming silid-aralan si Ginoong Dennis Lacsam upang ipang kumuha ng labing limang estudyante mula sa aming pangkat upang dumalo sa exhibit sa STI. Noong una ay wala talaga akong balak na sumama doon subalit nang dahil sa aming kaguluhan ay ginawa na lamang ni sr. na bunutan. Laking pasasalamat ko at ako ay nabunot. Nang dumating na kami sa STI ay medyo nahihiya pa kami subalit nang naglaon ay naging komportable at masaya na kami. At sobrang napakasarap din ng ginawa nilang Chocolate Mousse. Libre din ang miryenda namin. Nang natapos na ay parang ayaw pa naming bumalik sa aming paaralan. Bukod sa ayaw naming mag-C.A.T. ay talaga namang nawiwili pa kami.

  Hindi ko din maikakaila na medyo madami o madami talaga ang may ayaw sa akin. Iyon ay sa kadahilanang mataray po talaga iyon. Subalit sa lahat po ng iyon ay nasa lugar maging ang pagtuturo ko ngayon sa mga kadete.

Ako at ang aking mahal noong J-S Prom.

  At sa kasalukuyan ay tinatapos na namin ang nalalabing isang buwan ng aming pag-aaral ng high school. Lubha mang nakakalungkot subalit kailangan naming tanggapin na malapit na ang araw ng aming paghihiwalay. Maging ang aming relasyon ng aking mahal ay hindi ko rin alam kung ano nang mangyayari pa sa amin subalit sa pagdating ko ng collage ay pipilitin ko pa ring magkaroon ako ng oras sa kanya.