talambuhay ni jordan Villareal

ANG TALAMBUHAY KO

                                                                (Jordan M. Villareal) 
Ako po si Jordan Villareal, Nakatira sa Brgy.San Joaquin San Pablo City. Pinanganak ako sa Brgy. San Joaquin noong January. 25,1994. Ako ay labing-walong taon gulang na ngayon. Ako po ay may apat na kapatid, ako po ang panganay sa aming mag kakapatid. Ang aking mga magulang ay sina Junner Villareal at Marissa Villareal. Ang paangalan ng aking mga kapatid ay sina Josadin Villareal,Gener Villareal,Jillian Villareal,at Jean Marie Villareal. Ang taon ng aking kapatid na sumunod sa akin ay labing limang na taong gulang, ang sumunod ay labing tatlong taung gulang ang sumunod sa pang tatlo ay labing isang taung gulang at ang bonso ay siyam na taung gulang. Ang aming relihiyon ay Iglesia ni Chisto. Kaya kame ay nagging iglesia ni Cristo dahil ang tatay ko ay iglesia. Ang apilido ng tatay ko nung binata pa siya ay Llanes Villareal. Ang nanay ko naman ay Samsaman Miranda.
 Ang tatay ko ay pang tatlo sa kanilang magkakapatid. Ang nanay ko naman ay pang dalwa sa panganay. Ang tatay at nanay ng tatay ko ay patay na at ang nanay at tatay ng nanay ko ay buhay pa. Nang maospital ang lolo ko sa nanay ko ay ako ang nagbabantay sa kanya kahit nakakailang pasok na ang lolo ko sa ospital ay nakakarekober parin siya. Ang trabaho ng tatay ko ay isang life guard lang. Ang nanay ko ay walang trabaho nasa bahay lang siya inaabyad lang niya ang aking dalwang kapatid na napasok ng elementary. Ang padalwa sa dunso ay grade 5at ang bunso naman ay grade 3. Ang dalwa ko pang kapatid ay napasok din sa Col. Lauro D. Dizon MNHS. Ang pangtatlo kong kapatid ay 1^st yr. sa Dizon High at ang pangdalwa ko namang kapatid ay 2^nd yr. sa Dizon High. Tatlo bali kameng nag–aaral sa Dizon High.   
Nag-aral ako ng kinder hanggang makapagtapos ng Grade VI sa Brgy. San Joaquin Elem. School. Nung Grade 4 ako ay namasukan ako o nagtrabaho sa isang guro sa San Joaquin bilang taga hakot ng gamit. At tuwing sabado’t lingo ay napunta ako sa kanilang bahay para sa paglilinis ng bahay o nag wawalis sa harapan. At nang ako ay nagtapos ng Grade VI ay ipinagpatuloy ko ang aking pamamasukan para kahit papano ay nakakatulong ako sa aking mga magulang, nag alaga din ako ng bata para sa halip na naglalaro ako ay nag aalaga nalang ng isang batang lalaki. Pero kahit ganun ako ay Masaya dahil nakakatulong ako sa mga magulang ko kahit maliit lang. Nakapagtapos ako ng elementaya dahil sa tulong ng aking mga magulang pati narin ang guro kong pinagtrabahuhan ay sinuportahan ako.
Ako ay sumali sa sport sa aming paaralan, noong ako ay Grade II ay ang sinalihan ko ay score bilang kasibulan malayo ang naabot naming sa paglalaro ng score. Kaya tuwang –tuwa ang mga guro naming sa amin. Noong ako ay Grade V ang sinalihan ko naman ay track and field o takbuhan. Nakalaro ako hanggang palarong panglunsod lang. kahit hindi ako nakapasok sa istakaa ay ayus lang sakin kase madami na ako naranasan sa paglalaro at madami din akong nakilala na kung sinu-sino at iba-iba pang paaralan. Noong Grade VI naman ako ay sumali ako sa pagalingan sa pagdruwing sa aming paaralan. Hindi ko inaasahang mananalo ako dun kaya na 1^st place ako sa paligsahang iyon. Ako ay tuwang-tuwa nuong pag ka 1^st place ko at pati ang aking mga magulang.
Pumasok ako ng 1^st yr. sa Col. Lauro D. Dizon MNHS. Sa una kung pagpasok ay ayko ay kinakabahan dahil sa wala pa akong kilala dun. Ako ay napasama sa section J habang nagtag madaming ako makilala at nagging kaibigan. Kala ko nung una ay mahirap pero habang nagtatagal ay lalong nadali. Nang nagging 2^nd yr. na ako ay tuwang-tuwa ako dahil sa tumaas ng isa ang section ko nung 1-J ako ay nagging 2-I pati narin ang aking magulang ay natuwa sa akin. Noong bakasyon ay napag-isipan ko na tumira sa tita ko sa may City High dun na ako tumira dahil sa wala silang kasama sa bahay ang kasa lang nang tita ko sa bahay ay ang kanya lang dalawang anak na lalaki. Dahil ang asawa niya ay nangebang bansa. Dahil sa aking kasipagan ay pinag aral nila ako cila na ang tumulong sa akin nag napapa-aral sakin ay ang isang kapatid ng tita ko na nasa Canada tinulongan nila ako dahil sa 5 na kaming nag-aaral. Pero kahit hindi ko na kapiling ang akin mga magulang ay napunta rin naman ako pag minsan sa san Joaquin para dalawin ang aking mga magulang para kamustahin sila kung ayos lng sila at para naring Makita ko ang mga pinsan ko o kamag-anak. Hindi naman ako pinababayaan ng tita ko dito sa City high minsan pag wala na kaming magawa dito sa bahay napasyal kame sa san Joaquin para may makalaro ang anak ng tita ko at pangpalipas oras din. Kaya kahit magkahiwal kame ng mga magulang ko ay kampanti sila pag nadito ako. Dahil alam nila na hindi ako pababayaan ditto sa mga tiyahin ko. Nang ako ay nag 3^rd yr. tumaas ulit ang section ko dating 2-J nagging 3-G Masaya ako dahil sa tumaas ang section ko lima lang kameng nagging section G pero kahit ganun masaya naman kame kahit yung iba kong kaibigan ay napahiwalay samen kahit nagkakahiwalay kame ay nagkikita-kita parin kame hanggang nawalan kame ng oras sa isa’t-isa. Doon na nagsimula ang panibagong kaibigan namen o kabarkada. Paro nakakapag-usap kame paminsan-minsa.
Madami na akong naranasan sa buhay nang pagiging 1^st to 3^rd yr. level madami na rin akong naranasan sa nga gawaing pang paaralan. Sinusuportan ako ng mga tita ko at tito sa lahat ng Gawain  ko. Para makatapos ako ng aking pag-aaral. Nangyong ako’y 4^th yr. na lalo akong sinoportahan at lalo ko pinagbuti ang aking pag-aaral. Noong ako ay section G ngayon ay section B ang laki ng aking pagkatuwa at ng mga magulang ko pati narin ang mga tita ko. Hindi ako nasiyahan nung unang pasukan dahil wala akong masyadon pang kakilala kundi yung apat kong kaklase mula 1^st yr. ay makakasama parin kame. Lima kaming nagging B tatlong babae at dalwa kaming lalaki pero hindi na nakapasok ang isa kong kaklaseng lalaki kaya iisa nalang ako lalaki galling sa section G. noong una ako ay nahihiya pa sa mga bago kong kaklase habang tumatagal ay nakilala nila ako at nakilala ko rin sila nagging Masaya ako dahil sa mabuting pakikitungo nila sakin at pakikitungo ko sa kanila nagging Masaya ang lahat at mabilis din akong nagkaroong nang panibagong kabarkada. Masaya ang panibago kong kabarkada dahil sa 12 lang kameng lalaki sa aming section ay nagkakasundo kami. Dahil akala ko nung una ay mahirap pero nang nagtagal ay Masaya pala. Madami din kaming nagging activity sa mga subject namen lahat naman kame ay nagging Masaya. Dahil 12 lang kameng lalaki ay ako ang pinakamakulit sa amin kaya mabilis nila ako nakilala.
Nang makaruon ng entramural sa aming paaralan ako ay sumali sa laro. Ang sinalihan kong laro ay ang sikat na basketball. 15 kaming player  ng  4^th yr. lahat ng section ay maykasali. Isa-isa ko din sila nakilala dahil sa magkakasama kame pati narin ang mga player nang 1^st yr.,2^nd yr.at 3^rd yr. ay aming nakilala at nang kami ay naglaro na ay nagging maganda ang kinalabasan n gaming laro lahat ay nasiyahan ang una naming nakalaban ay ang 1^st yr. sempre hindi kame nagpadaig dun, pero kahit dihado ang 1^st ay lumaban parin sila nahirapan din kami sa mga 1^st yr, ang sunod naman naming nakalaban ay ang 2^nd yr. gaya ng nangyari sa 1^st yr. ganun din ang kinalabasan ng laro naming at ang huli naming nakalaban ay ang 3^rd yr. mas nahirapan kami sa kanila dahil mas malalaki sila sa amin pero hindi kami nagpadaig sa kanila tinalo naming sila sa ganda ng laro naming. Lahat kami ay nagging masaya sa bawat laro ng aming sinalihan. Madami akong natutunan sa mga activity ng paaralan tulad ng pagkakaisa.

Ito ang aking buong nang yari sa buhay ko. Kasama narin ang mga nangyari sa paaralan. Kaya pagbubutihin ko pa ang aking pag-aaral para makamit ko ang aking minimithing pangarap sa buhay.